DISKPART: De eigenschappen van een schijfpartitie weergeven of configureren.

Microsoft Windows [Version 10.0.19045.3693]
(c) Copyright 1985-2023 Microsoft Corp.

C:\\Windows>

Opdrachtregels bewerken, Windows-opdrachten terugroepen en 
macro's maken.

DOSKEY [/REINSTALL] [/LISTSIZE=grootte] [/MACROS[:ALL | :EXE-
naam]]
[/HISTORY] [/INSERT | /OVERSTRIKE] [/EXENAME=EXE-naam]
[/MACROFILE=bestandsnaam] [macronaam=[tekst]]

/REINSTALL Installeert een nieuwe kopie van Doskey.
/LISTSIZE=grootte Stelt grootte in van 
opdrachtgeschiedenisbuffer.
/MACROS Geeft alle Doskey-macro's weer.
/MACROS:ALL Geeft alle Doskey-macro's weer voor alle 
uitvoerbare 
bestanden met Doskey-macro's.
/MACROS:EXE-naam Geeft alle Doskey-macro's weer voor het 
opgegeven
EXE-bestand.
/HISTORY Geeft alle in het geheugen opgeslagen 
opdrachten weer.
/INSERT Geeft aan dat de nieuw ingevoerde tekst in 
de oude
tekst moet worden ingevoegd.
/OVERSTRIKE Geeft aan dat nieuwe tekst oude tekst 
overschrijft.
/EXENAME=EXE-naam Het uitvoerbare bestand.
/MACROFILE=bestandsnaam
Een te installeren bestand met macro's.
macronaam Een naam voor de macro die u maakt.
tekst Opdrachten die u wilt opnemen.

Met PIJL-OMHOOG en PIJL-OMLAAG roept u opdrachten opnieuw op; ESC 
wist
de opdrachtregel; met F7 wordt de opdrachtregelgeschiedenis 
weergegeven;
ALT+F7 wist de opdrachtregelgeschiedenis; F8 doorzoekt de 
opdrachtregel-
geschiedenis. Met F9 selecteert u een opdracht per nummer;
ALT+F10 wist macrodefinities.

De volgende codes zijn speciale codes in Doskey-macrodefinities:
$T Opdrachtscheidingsteken. Maakt het mogelijk meerdere 
opdrachten
te gebruiken in een macro.
$1-$9 Batchparameters. Komen overeen met %1-%9 in 
batchprogramma's.
$* Wordt vervangen door alles achter de macronaam in de 
opdrachtregel.

De`DOSKEY`opdracht in de Windows-opdrachtprompt wordt gebruikt om macro's voor de opdrachtregel te definiëren en op te nemen. Hier zijn enkele voorbeelden: Voorbeeld 1: Macro definiëren:

DOSKEY Macro1=echo Dit is een voorbeeld-macro

Beschrijving: Definieert een macro met de naam "Macro1" die opdrachten geeft`echo Dit is een voorbeeld-macro`executeert. Voorbeeld 2: Macro definiëren met parameters:

DOSKEY Greet=echo Hallo $*

Beschrijving: Definieert een macro met de naam "Greet" die de opdracht uitvoert`echo Hallo`gevolgd door de ingevoerde parameters. Voorbeeld 3: Lijstmacro:

DOSKEY /MACROS

Beschrijving: Toont een lijst met alle gedefinieerde macro's. Voorbeeld 4: Start opname macro:

DOSKEY /RECORD

Beschrijving: Start het opnemen van opdrachten om een ​​macro te maken. U kunt zoals gewoonlijk opdrachten invoeren en DOSKEY zal deze opnemen. Voorbeeld 5: Opname macro stoppen:

DOSKEY /RECORD=Macro2

Beschrijving: Stopt de opname en slaat de opgenomen opdrachten op als een macro met de naam "Macro2". Voorbeeld 6: Hulp tonen:

DOSKEY /?

Beschrijving: Toont hulp en informatie over de beschikbare opties voor de`DOSKEY`-commando. Voorbeeld 7: opdracht uitvoeren met macro:

Macro1

Beschrijving: Voert de eerder gedefinieerde macro "Macro1" uit, die de tekst "Dit is een voorbeeldmacro" afdrukt. Voorbeeld 8: Macro uitvoeren met parameters:

Greet Wereld!

Beschrijving: Voert de macro "Greet" uit en retourneert "Hallo wereld!" uit. Opmerkingen: - $: In een macro staat dit`$`voor alle parameters die zijn doorgegeven bij het uitvoeren van de macro. - $1, $2, ...: Jij ook`$1`,`$2`, enz. om toegang te krijgen tot specifieke parameters. - $/L: Voegt een nieuwe regel toe aan de macro. Het is belangrijk op te merken dat DOSKEY-macro's alleen actief zijn binnen de huidige opdrachtpromptsessie en verloren gaan nadat de opdrachtprompt wordt gesloten. Als u ze permanent wilt opslaan, kunt u ze in een batchbestand plaatsen dat wordt uitgevoerd wanneer de opdrachtprompt wordt gestart.

Bij gebruik van de`DOSKEY`opdracht in de Windows-opdrachtprompt, zijn er een paar belangrijke punten waar u rekening mee moet houden: 1. DOSKEY is standaard uitgeschakeld: Op moderne Windows-systemen`DOSKEY`standaard uitgeschakeld. U kunt het echter activeren via`DOSKEY`in de opdrachtprompt of gebruik het in een batchscript. 2. Activering voor elke sessie: Als u`DOSKEY`Als u dit inschakelt via een opdrachtprompt, is dit alleen van toepassing op die sessie. Als u de opdrachtprompt sluit en opnieuw opent, moet u dit doen`DOSKEY`opnieuw activeren. 3. DOSKEY-macro's opslaan: Om DOSKEY-macro's permanent op te slaan, kunt u ze in een batchbestand plaatsen dat automatisch wordt uitgevoerd telkens wanneer u de opdrachtprompt start. Dit kunt u doen door het DOSKEY-commando toe te voegen aan uw`Autoexec.nt`bestand of uw eigen batchbestand. 4. DOSKEY gebruiken in scripts: Als u`DOSKEY`Als u het in batchbestanden of scripts wilt gebruiken, kunt u het inschakelen voordat u macro's definieert. Houd er rekening mee dat macro's alleen van toepassing zijn op de huidige sessie en verloren gaan na het sluiten van de opdrachtprompt. 5. Parameters in macro's: U kunt parameters gebruiken in DOSKEY-macro's.`$*`vertegenwoordigt alle parameters, en`$1`,`$2`, etc. vertegenwoordigen specifieke parameters. 6. Opnameopdrachten: Gebruiken`DOSKEY /RECORD`u kunt opdrachten opnemen en deze vervolgens als macro opslaan. Dit kan handig zijn voor het herhalen van complexe reeksen opdrachten. 7. DOSKEY overschrijven: Als u merkt dat een bepaalde DOSKEY-macro niet het gewenste gedrag vertoont, kunt u deze overschrijven door dezelfde macro met dezelfde naam opnieuw te definiëren. 8. DOSKEY-hulp: Dat kan`DOSKEY /?`Gebruik dit om hulp en informatie te krijgen over de beschikbare opties voor de`DOSKEY`opdracht om weer te geven. 9. Gebruik in PowerShell: Houd er rekening mee dat`DOSKEY`meestal niet beschikbaar in Windows PowerShell. PowerShell biedt zijn eigen mechanismen voor het werken met opdrachten en scripts. Het is belangrijk om in acht te nemen dat`DOSKEY`is specifiek voor de Windows-opdrachtprompt vanwege zijn oorsprong en toepassingsgebieden en is mogelijk niet noodzakelijk of relevant in alle moderne toepassingsscenario's. In veel gevallen kan de voorkeur worden gegeven aan meer geavanceerde benaderingen en scripttalen, vooral in PowerShell-omgevingen.